Category: Ձայնագրություն
ՌՈՒԲԱՅԱԹ
Կարդում ենք Թումանյան
Վահան Տերյան մի թե վերջին պոետն եմ ես
Համո Սահյան Աշուն
Աշնան օրերն են հասել,
Իջել է ամպը սարին,
Եւ հրաժեշտ է ասել,
Կռունկը մեր աշխարհին:
Բարդին էլ չի սոսափում
Արագիլի թեւի տակ,
Դեղին թերթեր է թափում
Առվակի մեջ կապուտակ:
Կարմիր խարույկ է կարծես
Ծեր տանձենին անտառի,
Թվում է, թե մոտ վազես,
Ձեռք ու ոտքդ կվառի…
Քամին շատ էր թափառել,
Պարապ-սարապ թեւը կախ,
Բայց արդեն գործ է ճարել,
Տեսեք ինչքան է ուրախ
Էպոսի ընթերցումներ:
Նախագծեր 17.04.2020
Ապրիլի 17 Ուրբաթ
Կարդում ենք Ղ. ԱղայանԿարդա՛ Աղայանի ,,Ասլան-Բալա,, հեքիաթը:
Ա. Դուրս գրի՛ր անհասկանալի բառերը, բացատրի՛ր բառարանի օգնությամբ։
↑ Քմույշ – քմայք, քմահաճույք
↑ Բութա – հույս, ապավեն↑
Թավազա անել — մատուցել, հրամցնել↑
Բահր ու բաժինք – հարկ ու բաժինք, օժիտ
Բ. Առանձնացրո՛ւ քեզ դուր եկած հատվածները։
Երբ տուն հասան, մի նոր կերուխում սարքեց թագավորը և երկու պսակ միասին կատարեց՝Վուրգին Անտես-Աննմանի հետ, իսկ Արսենին՝ Աստղիկի։ Այս հարսանիքումը, ինչպես ամենհեքիաթի հարսանիքում, նույնպես երեք խնձոր վայր ընկան ուղղակի երկնքից, միայն այսանգամ խնձորները ասողի և լսողի համար չէին, այլ՝ մեկը հավատի և քաջության համար,երկրորդը՝ հուսո և առաքինության, և երրորդը՝ սիրո և ուժի համար
Գ. Բնութագրի՛ր հերոսներին:
Վուրգը և Անտես-Աննմանն շատ գեղեցիկ էին հսկաները ահարկու և վախենալու Արսենը քաջ
Դ. Ի՞նչն էր հետաքրքիր այս հեքիաթում:
Այն,որ մարդը կարող է ապրել առյուծի հետ
Ե. Ի՞նչ սովորեցրեց քեզ հեքիաթը:
Ինձ սովորեցրեց, որ միշտ պետք է հանել նպատակին
Նախագիծ
Սեդա Ենգիբարյանի բլոգ 