Four years ago I was living in a boarding house with more than 20 girls, and last year I lived in a uni house with 5 girls. Now I find myself living alone … There are definitely both advantages and disadvantages to my new living situation!
Since I’ve lived by myself I can get away with doing things that I couldn’t do when I lived with other people. For example, last week I ate Pringles for breakfast and ice cream for dinner and no one was here to judge me! It also means I can dance as ridiculously and sing as loudly as I want and no one is here to tell me to be quiet or capture these embarrassing moments on camera.
One of the best things about living alone is that I don’t have to deal with annoying habits and messy housemates. I’ve had many different roommates and flatmates and however much I’ve loved (some) of them, everyone does irritating things and not everybody is a tidy person.
Despite these advantages, there are times when I miss living with other people. Firstly, I miss making and eating dinner with others. Secondly, I miss coming home to flatmates and telling them all about my day and hearing about theirs. Finally, and most importantly, I can no longer watch horror films (my favourite genre) because I get too scared by myself!
Չորս տարի առաջ ես ապրում էի գիշերօթիկ տանը ավելի քան 20 աղջիկ, իսկ անցյալ տարի 5 աղջկա հետ ապրում էի uni տանը: Հիմա ես գտնում եմ, որ մենակ եմ ապրում … Իմ կյանքի նոր իրավիճակի համար հաստատ կան և՛ առավելություններ, և՛ անբարենպաստ:
Քանի որ ես ապրել եմ ինքնուրույն, ես կարող եմ հեռու մնալ այնպիսի գործերից, որոնք ես չէի կարող անել, երբ ես ապրում էի այլ մարդկանց հետ: Օրինակ ՝ անցած շաբաթ ես ճաշի համար նախաճաշեցի և պաղպաղակ պատրաստեցի Pringles- ին, և ոչ ոք այստեղ չէր ինձ դատելու: Դա նաև նշանակում է, որ ես կարող եմ պարել նույնքան ծիծաղելի և երգել այնքան բարձրաձայն, որքան ուզում եմ, և ոչ ոք այստեղ չէ, որ ինձ ասի ՝ հանգիստ լինեմ կամ տեսախցիկով գրավեմ այս ամաչկոտ պահերը:
Մենակ ապրելու ամենալավ բաներից մեկն այն է, որ ես ստիպված չեմ գործ ունենալ նյարդայնացնող սովորությունների և խառնաշփոթ տանտիրոջ հետ: Ես ունեի շատ տարբեր սենյակակիցներ և ընկերուհիներ, և որքան էլ որ սիրել եմ (նրանցից ոմանք), բոլորը նյարդայնացնում են իրերը, և ոչ բոլորն են կոկիկ մարդ:
Չնայած այս առավելություններին ՝ կան ժամանակներ, երբ կարոտում եմ ուրիշ մարդկանց հետ ապրելը: Նախ ՝ կարոտում եմ ուրիշների հետ ճաշ պատրաստել և ուտել: Երկրորդ, կարոտում եմ, որ ես տուն եմ գնում հարթակրթողներիս և պատմում եմ նրանց ամբողջ օրվա մասին և լսում եմ նրանց մասին: Վերջապես, և ամենակարևորը, ես այլևս չեմ կարող դիտել սարսափ ֆիլմերը (իմ սիրած ժանրը), քանի որ ինքս ինձանից շատ են վախենում:
Սեդա Ենգիբարյանի բլոգ 