Posted in MSKH, Նախագիծ, Իրավունք, Uncategorized

Ֆիզիկական և իրավաբանական անձ

Ֆիզիկական անձ են հանդիսանում բոլոր մարդիկ։Ֆիզիկական անձինք ի ծնե իրավունակ են։ 18 տարեկանից սկսած ձեռք են բերում նաև լրիվ գործունակություն։ Եվ երբ բանկում կատարում ենք որևէ գործարք նշում ենք ֆիզիկական անձ, այսինքն ֆիզիկական անձի տակ ենք այդ գործարքը կատարում։ Ֆիզիկական անձը կարող է բանկից գումար ստանալ, բայց այդ գումարի քանակը չի կարող շատ մեծ լինել, այնքան մեծ ինչքան իրավաբանական անձինը։ Իրավաբանական անձ է համարվում այն կազմակերպությունը, որը, որպես սեփականություն, ունի առանձնացված գույք և իր պարտավորությունների համար պատասխանատու է այդ գույքով, կարող է իր անունից ձոռք բերել ու իրականացնել գույքային և անձնական ոչ գույքային իրավունքներ, կրել պարտականություններ: Իրավանաբանական անձ մարդիկ ժամանակի ընթացքում կարող են դառնալ։ Օրինակ ՝ երբ դուք որևէ կազմակերպության տնօրեն եք, դու կարող եք շատ մեծ քանակով գումար ստանալ բանկից։ Այդ գումարը դուք կարող եք ծախսել ձեր կազմակերպությունը ավելի զարգացնելու վրա, նոր գույք գնելու վրա, ինչպես նաև աշխատողների աշխատավարձը տալու վրա։ Մարդը իրավաբանական անձ լինելով հանդերձ նույնպես կարող է լինել ֆիզիկական անձ, բայց ֆիզիկական անձը իրավաբանական անձ չէ, մինչև որ չի դառնում որևէ կազմակերպության մասնակից կամ տնօրեն, պայմանագիր կնքում ՍՊԸ-ի հետ, և մի քանի այլ կարևոր բաներ կատարում, ինչի շնորհիվ էլ դառնում է իրավաբանական անձ։

Posted in MSKH, Գրականություն, Uncategorized

Ինչո՞ւ են մարդիկ գոռում

Մի անգամ Ուսուցիչն աշակերտներին հարցնում է.

– Ինչո՞ւ են մարդիկ վեճերի ժամանակ բարձրացնում ձայնը:

– Երևի նրանք կորցնում են հանգստությունը,- ենթադրեց աշակերտներից մեկը:

– Բայց ինչո՞ւ ձայն բարձրացնել, եթե 2-րդ մարդը կանգնած է կողքիդ,- կրկին պնդեց Ուսուցիչը:

Աշակերտները շփոթված թոթվեցին ուսերը: Ակնհայտ էր, որ այդ մասին նրանք չեն մտածել: Այդ ժամանակ Ուսուցիչն ասաց.

– Երբ մարդիկ վիճում են, և նրանց միջև դժգոհությունը մեծանում է, նրանց սրտերը հեռանում են միմյանցից, ու դրա հետ միասին՝ հեռանում են նաև նրանց հոգիները, և որպեսզի միմյանց լսեն, նրանք ստիպված բարձրացնում են ձայնը: Եվ ինչքան նրանց բարկությունն ու չարությունը մեծ է, այնքան բարձր են նրանք գոռում: Իսկ երբ մարդիկ սիրահարված են լինում, նրանք ձայն չեն բարձրացնում, այլ շատ ցածր են խոսում, քանի որ նրանց սրտերը շատ մոտ են գտնվում իրար, իսկ նրանց միջև եղած հեռավորությունը ջնջվում է: Իսկ երբ մարդկանց սերն է իշխում, նրանք անգամ չեն խոսում, շշնջում են, իսկ երբեմն էլ ոչ մի բառ պետք չի լինում միմյանց հասկանալու համար. նրանց աչքերն ամեն ինչ ասում են: Մի մոռացեք, որ վեճերը ձեզ հեռացնում են միմյանցից, իսկ բարձր արտաբերված խոսքերն այդ հեռավորությունը մեծացնում են մի քանի անգամ: Մի չարաշահեք այն, քանի որ կգա մի օր, երբ այդ հեռավորությունն այնքան մեծ կլինի, որ հետդարձի ճանապարհն այլևս չեք գտնի:

Ռուսական առակ