Posted in Նախագիծ, Գրականություն

ՅՈՒՍՈՒՖ ԻԴՐԻՍ. ԳԱՆՁԸ

Աբդուլը բարձրահասակ, մուգ մաշկով դետեկտիվ է, ում աջ ձեռքի հետեւի մասում դաջված է ձուկ՝ խաչով աչքի տեղում և շեղակի բացված պոչով։ Չնայած իր համեստ աշխատավարձին՝ ամսական տասը եգիպտական ջունեյ, Աբդուլն իր գործով շատ գոհ ու երջանիկ է։ Նա իրեն կարեւոր է զգում, երբ կարողանում է գրավել մարդկանց ուշադրությունը՝ ավտոբուսում կամ ցանկացած այլ վայրում գոռալով «ոստիկանություն»։ Այդ պահին բոլորն ի մի գալիս են նրա շուրջ, եւ նա վայելում է իրեն ուղղված ուշադրությունը։ Աբդուլը երազում է դառնալ ներքին գործերի նախարար, չնայած իր աշխատանքի պայմաններին։ Նա հավատում է, որ դա Աստծո կամքով հնարավոր է, քանզի եթե Աստված կարող է երկիրն ու երկինքը ստեղծել, ապա կարող է նաեւ դետեկտիվից նախարար դարձնել նրան։

Continue reading “ՅՈՒՍՈՒՖ ԻԴՐԻՍ. ԳԱՆՁԸ”
Posted in Գրականություն

Մովսես Խորենացի

Մովսես Խորենացին (մոտ 410 – 490-ական թթ.) հայ պատմագիր, մատենագիր և աստվածաբան էր, ում մեծագույն գործն է համարվում “Հայոց պատմություն” աշխատությունը: Նա համարվում է «հայոց պատմահայր»՝ իր բացառիկ ներդրման շնորհիվ հայ ժողովրդի պատմության, մշակույթի և ինքնության պահպանման գործում:

Խորենացին ծնվել է Վաղարշապատում և կրթություն ստացել վանական դպրոցներում, այնուհետև ուսանել է Ալեքսանդրիայում և Անտիոքում, որտեղ խորացել է ինչպես հելլենական, այնպես էլ քրիստոնեական գիտությունների մեջ: Նա մտերիմ էր Հայոց կաթողիկոս Սահակ Պարթևի և Մեսրոպ Մաշտոցի հետ, ովքեր մեծ ազդեցություն են ունեցել նրա կյանքի և աշխատանքի վրա:

Continue reading “Մովսես Խորենացի”
Posted in Նախագիծ, Գրականություն

ՆԱԳԻՊ ՄԱՀՖՈՒԶ. «ԳՈՂԸ ԵՒ ՇՆԵՐԸ»

Նաջիբ Մահֆուզը՝ եգիպտական գրականության նշանակալի դեմք և Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր, իր ստեղծագործություններում ընդգրկում է փարավոնների և մահմեդական մշակույթների ազդեցությունը։

Continue reading “ՆԱԳԻՊ ՄԱՀՖՈՒԶ. «ԳՈՂԸ ԵՒ ՇՆԵՐԸ»”
Posted in Գրականություն

Սբ. թարգմանիչ Վարդապետների՝ Մեսրոպի, Եղիշեի, Մովսես Քերթողի, Դավիթ Անհաղթ փիլիսոփայի, Գրիգոր Նարեկացու և Ներսես Կլայեցու տոն

Թարգմանչաց տոնը Հայաստանում ազգային-եկեղեցական տոն է, որը նշվում է երեք տարին մեկ՝ հոկտեմբերի երկրորդ շաբաթ օրը։ Այն հիմնադրվել է 1979 թվականին և հիշատակում է հայերեն թարգմանությունը Մեսրոպ Մաշտոցի ժամանակներից մինչև մեր օրերը։

Հայ եկեղեցին տարին երկու անգամ հարգում է թարգմանիչների հիշատակը։ Առաջինը «Սահակ և Մեսրոպ սուրբերի տոնն է», իսկ երկրորդը՝ «Սրբոց Թարգմանչաց մեր» տոնը, որում ընդգրկված են Մեսրոպը, Սահակը և նրանց աշակերտները՝ Եղիշեն, Մովսես Խորենացին, Դավիթ Անհաղթը, Գրիգոր Նարեկացին և Ներսեսը։ Շնորհալի. Այս սուրբ գործիչները ճանաչված են հայ մշակույթի և հավատքի մեջ ունեցած ավանդի համար։

Continue reading “Սբ. թարգմանիչ Վարդապետների՝ Մեսրոպի, Եղիշեի, Մովսես Քերթողի, Դավիթ Անհաղթ փիլիսոփայի, Գրիգոր Նարեկացու և Ներսես Կլայեցու տոն”